పసినవ్వులు

ఏటి గులకరాళ్ళమీద నీటిపరుగు 
లేగనోటికంటిన పాలనురుగు
చుక్కలింటిదొర చేను వెన్నెలకాపు
తోటపూలకు కన్నుకుట్టు తేటతెలుపు 
తొలిపొద్దు నేల చల్లుతున్న రవిపూత  
గుడికోనేట మెరిసే వెలుగుజీరలు
నింగినీలిపటం కట్టిన ఏడుచీరలు
చినుకు చుంబించిన పసరుమొలక,         
అంతే స్వచ్ఛంగా...అంతే స్వేచ్ఛగా   
ఓ క్షణం పసిడి జిలుగుల ఆ పసిబోసినవ్వు 
మలినాలు పులుముకున్న మనసుని ఇట్టే కడిగేసింది,
ఈ క్షణాలు యుగాలైతే ఎంత బావుణ్ణు! 
                                                      ---వంశీ