Thursday, August 26, 2010

మధుమేఖల

చెంపలకు పెదవికొసల పదునంటగా పుట్టిన పులకలా?
ఓరగా కంటికొనలు గీటగా మైమరపులా?
నిదుర కాజేయగా, అవి చూపులా? విరి తూపులా?
తనివితీరగా తళుకులీనగా, అవి వగలా, పసిమి నగలా?
సిగ్గులు కాలి ముగ్గులేయగా, అవి నవ్వులా, పువ్వుల మెరుపు రువ్వలా?
కోరిన కోర్కెలు పండగా ఎదురైనవి కోటి పండగలా?
గుండెగుమ్మానికి నువ్వే మావాకుల మధుమేఖల,
చూసావా అక్కడ కొలువు తీరిన నీ దాఖలా?
                                                                                 ---------వంశీ

Monday, August 16, 2010

ఇదేనా మన స్వరాజ్యం?

జడలు విప్పి ఆడుతున్న అవినీతి జాడ్యం!
ఎటేపు చూసినా స్వార్ధమాడే కరాళ నృత్యం!
రాజకీయపు రక్కసి మూకల టెక్కులబడి బడలిన జన జీవనం!
ఇప్పుడీ రాజ్యం వీరభోజ్యం కాదు,
కులమతాల కుంపట్లలో ఆజ్యం,
వంచన పంచన నిత్యనివాసం,
అధికారపు కుట్రపురుగుల ఆలవాలం,
జనాలేమైనా డబ్బే పరమ సూత్రం,
అందుకే సంకెళ్ళు తెంచుకుని అరవై మూడేళ్ళయినా
స్వరాజ్యభారతి కళ్ళ మేఘాలు ఇంకా వర్షిస్తున్నాయ్!
ఆనాటి త్యాగనిరతులకు మనమిచ్చే నివాళి ఇదేనా?
ఇకనైనా సిగ్గుపడదామా? 
జనజాగృతికి మనవంతు ప్రయత్నం చేద్దామా?
తల్లి భూమిపై ప్రేమను కొంతైనా చాటుకుందామా? 
                                                                     --------వంశీ 

గాంధర్వం

స్వరములే రాగ లహరులైతే, పాటలే ప్రాణవాయువులు!
పులకించే భాష భావగీతమైతే, మాటలే మౌనశరములు!
గాలి శ్వాసలో గానమై చెలరేగి కళలొలికింది,
గొంతులో పంచదార ధారలు చిలికింది,
రాళ్ళను నీళ్ళుగ మార్చే సామవేద గాంధర్వం!
ప్రాణమంతా ప్రణవమై పల్లవించింది,
మధురసాల మదివనాల నవకవనం, నా కవనం!
                                                                        --------వంశీ

Tuesday, August 10, 2010

విరహసరం

విరహం మరిగే వేసవిలో వేసారుతుంటే, 
శిశిరమై చల్లని ఋతురాగం వినిపించలేవా?
పదమంజీరాలతో వీనుల కోటి వీణలు మీటలేవా?
రాతిరి రారాజుతో ఆశల వెన్నెల కురిపించలేవా?
పంచప్రాణాలలో ప్రణయనాదం మోగేదాకా.....
ఉప్పొంగే పరవశం భావసముద్రమై పోటెత్తేదాకా.....
వలపు ఉప్పెనలో తడిసిన గుండె ప్రేమవేదం పలికేదాకా!!
                                                                             ---------- వంశీ

Monday, August 9, 2010

విన్నపం

నీ ఊపిరి గాలులు మోసుకొచ్చిన ఊహలు,  
మణికూజితాలై ముద్దుల మధుపత్రం రాసిపోనీ!
చురుకంటే ఆ సూదంటు చూపులు,
చురకత్తులై నా ఎద కోసిపోనీ!
ఆ పాలనిగ్గుల బుగ్గల మొగ్గలు విచ్చిన
సిగ్గుపూలను నన్ను కోసుకోనీ!
నీ బిగి కౌగిలి నెగళ్ళలో నన్ను చలి కాచుకోనీ!  
ఆ జారుపైటల మత్తుగాలి మెత్తగా నను తాకిపోనీ! 
సొత్తులకు చిత్తరువై నిను గుత్తంగా హత్తుకోనీ! 
నీ అధరపు నెత్తావుల జిత్తులలో చిత్తు కానీ! 
నీ పొత్తిళ్లలో మళ్లీ మళ్లీ కొత్తగా నను మొలకెత్తనీ!!   
                                                                     ---------వంశీ

Tuesday, August 3, 2010

ప్రేమంటే??

నా నవనాడుల వీణపై
నువ్వు శ్రుతించే రాగమేనా ప్రేమంటే?
నా ఎద గదుల్లో
నువ్వు రక్తమై ప్రవహించడమేనా ప్రేమంటే?
నా కళ్ళ వాకిళ్ళని 
నువ్వు కలల వరదై ముంచెత్తడమేనా ప్రేమంటే?
నీ ఉనికి తెలిసి
ప్రాణమంతా ఊపిరులూదుకోవడమేనా ప్రేమంటే?
నువ్వు లేక విరహపు ఎండలో
నేను కన్నీళ్ళతో దాహం తీర్చుకోవడమేనా ప్రేమంటే?
గుండె బీడుపై కురిసిన పులకల తొలకరికి, 
వయసు నీరెండలో మెరిసి వానవిల్లై, 
వలపు మొక్కలు నాటే ఏడు రంగుల బాణమేనా ప్రేమంటే?
ఇలా శతకోటి భావాలు అక్షరాలతో ఆడుకుని
కవితలుగా మారిపోవడమేనా ప్రేమంటే?
                                                                    --------వంశీ