ఆర్తి

మాట వినిపించకుంటే, రూపు కనిపించకుంటే    

కళ్ళెందుకో కారుమబ్బులై కరుగుతున్నాయ్!

ప్రాణనాడులు స్పందించనంటున్నాయ్! 
గుండెబావుల నీళ్ళింకిపోతున్నాయ్,
తడిజాడ లేని ఎండమావులవుతున్నాయ్!  
ఒక్క క్షణం ఎడబాటైనా చాలు
ఎగశ్వాసతో ఎద అల్లాడిపోతుంది!

చినుకు తాకని నేలలా ఉనికి లేక నిస్తేజమవుతున్నా!
చేరువగా నీ అడుగుల అలికిడి అయ్యేదెప్పుడో!
ఈ వేడిఋతువు ఆవిరి ఆగేదెప్పుడో! 
విడివడని చూపులసంకెల పడేదెప్పుడో! 

నవ్వుల్లో చుక్కలు పొడిచేదెప్పుడో!

                                                                         --------------వంశీ